Skip to content

Jakość pala Technologia pali betonowych

  • Pale formowane są bezpośrednio na miejscu jako betonowe lub żelbetowe. Wykorzystuje się do tego samojezdną wiertnicę.
  • Podczas instalacji pali De Waal w gruncie nie dochodzi do uwolnienia naprężeń oraz grunt nie jest wynoszony na powierzchnię.
  • Pale są wykonywane z betonu i mogą być zaopatrzone w siatkę zbrojeniową na pełnej długości albo element sprężający
  • Tempo produkcji jest co najmniej porównywalne z tempem uzyskiwanym w przypadku pali wbijanych.

Świder o specjalnej konstrukcji składający się z 3 odcinków sprawia że podczas formowania pala cały grunt przemieszczany jest na boki powodując jego dogęszczenie.

Dolny odcinek stanowi grubościenna stalowa rura, dookoła której przyspawane są zwoje świdra o stałym skoku. Zewnętrzna średnica zwojów określa średnicę instalowanego pala.

Element łączący jest bardzo sztywny i składa się z dwóch współosiowych krótkich odcinków o odwrotnym ustawieniu zwojów. Średnica jest zmienna i w najszerszej części osiąga wymiar średnicy pala uniemożliwiając ziemi na zwojach przemieszczenie się ponad świder podczas zagłębiania pala. W ten sposób dookoła górnego odcinka świdra kształtuje się otwarta przestrzeń. Odwrotne ustawienie zwojów górnej części elementu łączącego powoduje, że przy podnoszeniu świdra (obroty w tę samą stronę, co przy zagłębieniu) następuje wtórne rozpychanie i dogęszczenie podłoża, bez przemieszczenia gruntu na powierzchnię.

Górny odcinek świdra jest prostą rurą o długości 10 do 20 m i tych samych rozmiarach co rura zastosowana na dolny odcinek. Do instalowania pali o średnicy w zakresie między 360 a 510 mm rura ta ma wymiar 273/219 mm.

Zanim świder zacznie się wgłębiać na końcówce świdra instalowane jest stalowe tracone ostrze. Ostrze tracone jest szczelnie połączone z rurą wewnętrzną i obraca się razem ze świdrem. Po pełnym zagłębieniu w gruncie pozostaje ono jako stała stopa pala.

Po osiągnięciu wymaganej głębokości dokonywana jest kontrola w celu sprawdzenia, czy połączenie ostrza ze świdrem było szczelne. Jeżeli ani woda ani ziemia nie dostały się do wnętrza świdra w rurze umieszczane jest zbrojenie i rozpoczyna się betonowanie. Gotowa mieszanka betonowa dostarczana jest od góry rurą za pomocą pompy do betonu. Beton swobodnie spada na dno pala. Podczas wyciągania świder obracany jest powoli w tę samą stronę, co przy zagłębieniu, aby w ten sposób zapobiec wynoszeniu luźnej ziemi na zewnątrz i dostania się jej do trzonu pala.

Należy na koniec wspomnieć, że urządzenie wiertnicze może formować pale nie tylko pionowe, ale także pochylone. Maszt prowadzący może odchylić się od pionu w tył o 20% a w przód maksymalnie o 10%.